Wersje językowe

Metoda Montessori

 

METODA MARII MONTESSORI

O pedagogice włoskiej lekarki Marii Montessori możemy mówić, pisać i słuchać godzinami. Wiemy, że skoro tu jesteś, masz podobnie. W badaniach i obserwacjach włoskiej lekarki poruszyło nas wiele aspektów, a dwa z nich w sposób szczególny wyznaczyły kierunek naszej pracy. Są nimi: wpływ otoczenia na rozwój dziecka oraz potrzeby, które różne dzieci odczuwają w tych samych okresach swojego rozwoju.

Maria Montessori

 

FAZY WRAŻLIWE

Umysł dziecka jest jak gąbka – mawiała Maria Montessori – chłonie wszystko, co go otacza. Jednak na różnych etapach rozwoju pewne aspekty swojego otoczenia chłonie bardziej niż inne. Montessori po latach obserwacji zauważyła, że dzieci w pewnym momencie swojego życia zupełnie naturalnie i same z siebie, wykazują szczególne zainteresowanie danym tematem lub umiejętnością. Na tej podstawie wyróżniła i nazwała sześć tzw. faz wrażliwych: doznania zmysłowe, ruch, drobne przedmioty, język, życie społeczne i porządek. W tych okresach dzieci są szczególnie oddane danemu aspektowi życia lub dążą do opanowania jakiejś czynności. Przychodzi im to naturalnie; uczą się z przyjemnością, bez wysiłku czasami mimowolnie. Dziecko w fazie wrażliwej potrafi wejść stan całkowitego skupienia i zaczyna być pochłonięte działaniem, nie zwracając uwagi na bodźce zewnętrzne. To fenomenalne zjawisko Montessori nazwała polaryzacją uwagi. Badaczka porównała te wewnętrzne potrzeby i instynkty do latarni rozświetlających wnętrze dziecka, rzucających światło na to, czego w danej chwili potrzebuje.

 

POTRZEBA PORZĄDKU

Dzieci w okresie od urodzenia do 6. roku życia wykazują silną potrzebę porządku. To on zapewnia im podstawowe poczucie bezpieczeństwa i przyczynia się do zachowania wewnętrznego spokoju. Porządek przejawia się w dwóch wymiarach: dzieci potrzebują po pierwsze — czystego, schludnego i zorganizowanego domu, a po drugie — porządku czynności i układu dnia, pór posiłków, pielęgnacji czy snu. Ład panujący w otoczeniu dziecka zapewnia mu punkty obserwacyjne, poczucie bezpieczeństwa, a w konsekwencji — pewność siebie. Co więcej dzieci, szczególnie w okresie między 2. a 4. rokiem życia, wykazują ogromne zainteresowanie samą czynnością porządkowania. Sprzątanie, zamiatanie, odkładanie rzeczy na swoje miejsce, składanie ubrań, wycieranie — to wszystko budzi ich prawdziwą radość, bo wynika właśnie z ich wewnętrznego imperatywu. Montessori uważała, że jest on dla dziecka niezbędny do rozwoju, w odróżnieniu od dorosłych, dla których sprzątanie bywa niekiedy obowiązkiem. 

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl